راه اندازی کارگاه و درآمد تولید میوه خشک

خشک کردن ميوه؛ شغلي با 50 درصد سود ماهانه

ميوه خشک کردن يکي از مشاغل خانگي است که مي تواند مزايا و فوايد فراواني را براي يک يا چند خانوار به همراه داشته باشد. اين شغل هزينه بسياري از مشاغل را ندارد و در يک مکان حداقلي مي تواند راه اندازي شود. به طوري که بسياري از کار آفرينان معتقدند که در ميوه خشک کني نياز به اجاره مغازه نيست. البته برخي از کساني که در اين حرفه مشغول به فعاليت هستند بر بازار گسترده و فروش آسان آن نيز تاکيد دارند و بر اين باورند که ميوه خشک شده را به سادگي مي توان به همسايگان و آشنايان سريع فروخت و به اصطلاح بازار ميوه خشک شده به هيچ عنوان روي دست نمي ماند.

امروزه بازار ميوه هاي خشک شده به دليل تاکيد پزشکان در تاثير اين نوع مواد خوراکي بر هوش کودکان داغ شده و مردم بيش از پيش ميوه هاي خشک شده را در سبد غذايي و تغذيه خود قرار مي دهند.

در همين راستا يکي از کارهايي که مي توان با سرمايه اندک و مکان کوچک و حداقلي در منزل راه اندازي گرد تاسيس کارگاه ميوه خشک کني و ميوه خشک شده با دستگاه هاي ارزان قيمت و حتي با پنکه در پشت بام منزل است.

همگان مي دانند که هر کدام از ميوه ها خاصيت و ويژگي ها و مشتري خاص خود را دارد و هر يک از مردم به يک نوع ميوه خاص خشک شده علاقمند هستند. به طور مثال: آلبالوي خشک شده از فشار خون جلوگيري کرده و براي سلامت قلب و عروق مفيد است. برگ زردآلو و انگور خشک شده براي هوش به شدت مفيد و انجير خشک شده در افزايش حافظه موثر است . اين ها بخشي از فوايد ميوه هاي خشک شده است که مردم با آگاهي روز افزون نسبت بدان ها گرايش پيدا کرده اند و هر روز بيشتر از ديروز اقدام به خريد اين محصولات مي کنند. به  همين دليل راه اندازي چنين کار و شغلي مي تواند هزينه کم و سود زيادي به همراه داشته باشد.

راه اندازي کارگاه

راه اندازي کارگاه ميوه خشک کني از جمله مشاغل در خانه است که هزينه بسيار کمي براي شروع آن لازم است. احترام عباسي که يکي از زناني است که خودش در خانه شروع به کار خشک کردن ميوه کرده در اين باره مي گويد:"مغازه دارها ميوه هاي بي کيفيت را خشک کرده يا ميوه هاي چند ساله را به مردم ارايه مي دهند به همين دليل مردم استقبال کمي از ميوه هاي خشک در فروشگاه ها و مغازه ها مي کنند."

او درباره چگونگي راه اندازي کارگاه ميوه خشک کني مي گويد:"ابتدا من با پنکه ميوه ها را خشک مي کردم و چندين هفته در مقابل پنکه ميوه ها را قرار مي دادم بعدها که کمي پول دستم امد دستگاه ميوه خشک کني خريدم ." خانم عباسي با اشاره به اينکه تجهيزات خشک‌کردن ميوه شامل دو دستگاه خشک‌کن و خردکن (اسلايسر) ميوه است، وجود اين دستگاه را براي سرعت گرفتن کار ضروري مي داند.

قيمت يک دستگاه ميوه خشک کن خانگي با ظرفيت 150 کيلوگرم بر ساعت، حدود 5.5 ميليون تومان است. قيمت دستگاه اسلايسر نيز متناسب با همين ظرفيت بين 2 تا 3 ميليون تومان است. البته خريد يک يخچال صندوقي نيز براي اين کار ضروري است. در نهايت همه هزينه هاي راه اندازي اين کارگاه 10 ميليون تومان مي شود. اندازه اين دستگاه بسيار کوچک است و در کنار اتاق يا در پارکينگ محل مسکوني و يا در انبار منزل قابل جا گيري است.  البته مي توان کار را به صورت دستي و بدون اسلايسر شروع کرد و پس از سود دهي به سراغ خريد اين دستگاه رفت. بانک ها نيز براي راه اندازي اين شغل وام بانکي مي دهند.

خانم عباسي سود خود را بين 3 تا 5  ميليون اعلام مي کند. يعني ماهانه بين 30 تا 50 درصد سود دهي خالص.

مهمترين بحث در اين موضوع، بازاريابي براي محصول است. ميوه خشک شده، محصولي است که هر خانواده اي نيازمند آن است. بخشي از اين محصول مي تواند به دوستان و آشنايان عرضه شود و بخش ديگر آن به مکان هاي خاص توليدات ميوه هاي فراوري شده عرضه شود. تجربه خانم عباسي دراين باره اينگونه است که ابتدا به مکان هاي مختلف تماس مي گرفته و جنسش را معرفي مي کرد.

وي ادامه مي دهد:"اگر مغازه اي ميوه خشک شده خواست مي فرستم. اول کار کسي را نمي شناختم. براي فروش تماس مي گرفتم و آن ها مي گفتند نمونه بياوريد. اگر فروش داشتيم مي خريم. من مي بردم بعد از فروش مشتري ها پيدا شدند."

امروزه شرايط اقتصادي جامعه و علي الخصوص قشر متوسط و ضعيف به گونه اي است که نياز است زن و مرد در اقتصاد خانواده با يکديگر همکاري نمايند. در رابطه با مشاغل خانگي نيز چنين بحثي کاملا مشهود است. خانم عباسي معتقد است که کالا و جنس هايش  در بين همسايگان و مغازه هاي محله ي مسکوني خودش شناخته شده است و همين  براي جذب مشتري کافي است. او ميگويد بالاي محصولاتم شماره تماس و ادرس و برند را ميزنم. توزيع بروشوري شامل فوايد ميوه هاي خشک شده به فروش بيشترم کمک کرده است. به هر حال به نظر مي رسد که خشک کردن ميوه، يکي از مشاغل خانگي پرسود و زودبازده است که هر فردي مي تواند از هم اکنون آستين همت را بالا بزند.

-----------------------------

نمونه یک کارگاه میوه خشک موفق

“سید امیر حسین ترابی” یکی از فعالان عرصه اقتصاد مقاومتی است که دو ماهی است مشغول به کار بوده و در حال حاضر اقدام به راه‌اندازی کارگاهی در شهرستان آبیک کرده و به دنبال آینده‌ای روشن در زمینه اقتصاد است.

ترابی این روزها با ایجاد یک کارگاه میوه خشک کن توانسته برای خود کسب درآمد کند و به همت و تلاش بسیج سازندگی استان قزوین سرعت و تکامل بیشتری به کار خود داده است.

این جوان کارآفرین قزوینی در مصاحبه با خبرنگاران گفت: در ابتدا با دیدن آموزش های لازم زمینه ایجاد این کارگاه را در ذهن خود آماده کردم و با پس اندازی که داشته برای اجرای این طرح که در ابتدا مستلزم داشتن یک دستگاه میوه خشک کن بوده، آن را تهیه کردم.

وی در ادامه افزود: در ابتدای شروع کار با مشکلات متعددی روبرو بودم و باید به تنهایی از پس آن بر می آمدم، اما با مراجعه به سازمان بسیج سازندگی قدری از این مشکلات حل شد و توانستم کارگاه خود را راه اندازی کنم.

این فعال اقتصاد مقاومتی به سود دهی این کارگاه اشاره کرد و گفت: خشک کردن میوه در استان قزوین کاری نو محسوب می شود و کارگاه های بسیار کمی در استان وجود دارد به همین دلیل سودآوری خوبی دارد.

ترابی بیان کرد: با توجه به متنوع بودن میوه جات در هر فصل، می توان گفت که این شغل راکد بودن نخواهد داشت و می توان در تمامی فصول مشغول به کار بود و روزانه در حال حاضر ۲۰۰ کیلوگرم کیوی را خشک می کنیم.

این فعال عرصه اقتصاد مقاومتی که توانسته به صورت مستقیم و غیر مستقیم زمینه اشتغال ۸ نفر از جوانان را فراهم کند، تصریح کرد: در حالی با مساعدت بسیج سازندگی استان قزوین ۳۰ میلیون تومان وام در قالب صنایع تبدیلی دریافت کرده ام که کمک بسیار ارزشمند و بزرگی در راه اندازی این کارگاه بود.

وی در پایان به نوپا بودن این کار در استان اشاره کرد و عنوان نمود: در اول راه هستم و امیدوارم مسئولین کمکم کنند تا بتوانم محصولات خود را معرفی کنم.در حال حاضر بازار فروش خود را در بازار استان تهران شناسایی و سفارش گرفته ام و امیدوارم با گسترش کارگاه خود به نقاط مختلف کشور و حتی جهان ارسال کنم.

-------------------------

منبع: خبرگزاری سراج

راه اندازی کارگاه جوراب بافی و درآمد آن

سرمایه لازم جهت راه اندازی کارگاه جوراب بافی حدود 25 میلیون تومان و درآمد ماهیانه تا 2 میلیون تومان 

برای تاسیس یک کارگاه جوراب بافی لازم است حداقل بیست متر مربع فضا داشته باشید.

سرمایه اولیه مورد نیاز برای این کارگاه۱۵تا۲۰ میلیون است که نزدیک به ۱۲ میلیون آن را باید برای خرید دستگاههای مورد نیاز این حرفه خرج کنید.

این تجهیزات شامل یک دستگاه جوراب بافی ، چرخ زیگزاگ و پسدوزی و اتو است که قیمت هر کدام از آنها حدود ۲ تا۳ میلیون برای تان تمام میشود.

برای دریافت جواز کسب وکار باید به اتحادیه پوشاک شهر یا استان خود مراجعه کنید ، با پر کردن فرم درخواست مجوز و همچنین ارایه مدارک مبنی بر سو پیشینه و اعتیاد این مجوز را اخذ کنید.برای فروش تولیدات خود لازم است تا چند ماه اول شخصا به مغازه ها یا فروشگاهها مراجعه کرده و با مغرفی محصولات خود آن را به فروش برسانیدو با اطمینان از کیفیت جنس تولیدی شما برای خریدهای بعدی سفارش بدهند.

یکی از مواد اولیه مورد نیاز برای جوراب بافی نخ است. دوکدوک نخ را از اکثر شهرهای بزرگ و برخی از شهرهای کوچک میتوانید خریداری کنید.،

اما اگر در شهر خودتان آن را نیافتید میتوانید یکبار به یکی از مراکز فروش آن مراجعه کنیدوپس از آن خریدهای بعدی خود را با تماس تلفنی انجام دهید و از طریق باربری آن را دریافت کنید.

برای شروع این حرفه حتما لازم نیست کارگاه خود را در یکی از شهرهای بزرگ راه اندازی کنید بلکه میتوانید به شهرهای کوچکتر یا روستا رفته وبا یک پنجم هزینه احداث کارگاه در یکی از شهرهای بزرگ ،کسب و کار خود را شروع کنید،در این صورت امکان رشد و سود دهی شما بیشتر میشود .

رفته رفته با کسب تجربه در این حرفه حتی میتوانید به صادرات فکر کنید وبا شرکت در نمایشگاههای بین المللی و معرفی محصول خود به تجار خارجی آن صادر کنید .

هم اکنون صادرات ما در این زمینه به کشورهای همسایه مثل عراث و پاکستان صورت میگیرد ،

توجه کنید که لازمه صادرات ،داشتن کارت بازرگانی است که آن را در صورت ثبت یک کشور می توانید دریافت کنید.

حداقل در آمد یک کارگاه جوراب بافی با مشخصات و سرمایه اولیه ذکر شده و ارایه محصولات با کیفیت برابر ماهانه ۲تا۳ میلیون تومان است.از فروشندگی تا پخش مویرگی

«فرشید طاهری» 28 سال دارد. لیسانس مهندسی مکانیک است و در حال حاضر مدیر عامل یکی از شرکت‌های تولید و پخش جوراب در تهران. او که کارش را 9 سال پیش شروع کرد، از خودش می‌گوید: «همه چیز اتفاقی بود. یعنی به طور اتفاقی وارد این کار شدم. از فروشندگی شروع کردم. یعنی رابط بین تولید‌کننده و فروشنده شدم. به طور عمده از تولید‌کننده می‌خریدم و در مراکز مختلف پخش می‌کردم. حدود یک سال را این‌گونه گذراندم تا با تمام زیر و بم‌های این حرفه آشنا شدم. از آنجا بود که تصمیم گرفتم پا به عرصه تولید جوراب بگذارم.»

او که به غیر از جوراب، تولید ساق دست، هدبند وجوراب شلواری را نیز در چرخه تولیدات خود دارد، می‌افزاید: «شروع کار من بسیار آهسته اما مصمم بود و با اتکا به یک خلاقیت جدید در عرصه تولید کار خود را آغاز کردم. بازار را می‌شناختم و با فوت و فن کار آشنایی کامل داشتم.»

  اول؛ برق سه فاز و کپسول

«فرشید» معتقد است که حرفه جوراب بافی همانند بسیاری از مشاغل می‌تواند جزو مشاغل خانگی محسوب شود، اما راه‌اندازی کارگاه جوراب بافی در منزل شرط و شروط خاص خودش را دارد که امروز دیگر امکان پذیر نیست. باید بدانید که: «راه‌اندازی کارگاه جوراب بافی نیاز به برق 3 فاز دارد. بنابراین باید فیوز و کابل جداگانه‌ای برای این منظور در نظر گرفته شود. چرا که در صورت رعایت نکردن این نکته احتمال آتش‌سوزی وجود دارد. هرچند که تعبیه یک کپسول اطفای حریق نیز از ضروریات هر کارگاهی است.»

این جوان در خصوص ادامه فعالیت برخی از کارگاه‌ها در مناطق مسکونی، می‌گوید:  «هرچند که این کار، یک کار صنعتی است و نیاز به برق 3 فاز دارد، اما دستگاه‌های ضعیف تری هم وجود دارد که نیاز به برق با ولتاژ پایین‌تری دارد که معمولاً از این دستگاه‌ها که کیفیت و کمیت کمتری دارد در منازل استفاده می‌شود و امروزه دیگر نمی‌توان کار با کیفیت و مطلوبی را از این دستگاه‌ها انتظار داشت.»

  جوراب هرگز از سبد خرید حذف نمی‌شود

فرشید معتقد است که جوراب بافی توجیه اقتصادی خوبی دارد و از بازار متوسطی برخوردار است. او می‌گوید: «جوراب از دیرباز در سبد پوشاک قرار داشته و امروز هم وجود دارد اما نگاه مردم امروز ظریف‌تر و ریزبینانه‌تر شده است. تولید‌کننده‌ها باید برای موفقیت در این بازار نیاز مصرف‌کننده را بشناسند.»

او که بازار فروش محصولات خود را پیدا کرده است عوامل زیادی را در موفقیت دخیل می‌داند. بعد هم اضافه می‌کند: «ذهن خلاق عامل اصلی موفقیت در هر کاری است. در این حرفه نیز با توجه به وجود جوراب‌های ارزان قیمت چینی در بازار کمی کار سخت‌تر می‌شود. بنابراین برنده کسی است که کار خلاقانه‌ای داشته باشد و طرح و ایده‌های نو و جذابی ارائه کند.»

فرشید بازار جوراب را برای همه خوب نمی‌داند و ادامه می‌دهد: «تولیدکننده‌هایی را می‌شناسم که با وجود سابقه 20 ساله همچنان در ته جدول رقابت قرار دارند. علت اصلی آن هم نداشتن خلاقیت و ایده است که همیشه در رقابت بر سر کیفیت و قیمت با رقیبان خود هستند.»

  ابزارش را تهیه کنید

فرشید می‌گوید برای شروع کار از یک الی دو دستگاه شروع کنید. او می‌افزاید: «هر دستگاه در طول روز و میانگین 10 ساعت کار قابلیت بافت حدود 6 جین جوراب را دارد. اگر شیفت شب را هم به آن اضافه کنیم امکان افزایش سقف تولید تا 12جین را خواهیم داشت. در مجموع در طول شبانه روز و با احتساب 12 جفت جوراب در هر جین حدود 144جفت جوراب تولید می‌شود و این میزان در طول یک ماه به 4هزار و 320 جفت خواهد رسید که قیمت هرکدام برحسب زنانه، بچه گانه و مردانه متفاوت است.»

این جوان در خصوص دستگاه‌های جوراب بافی می‌گوید: «قیمت متوسط هر دستگاه بین 7 الی 8 میلیون تومان است هرچند که دستگاه‌های مدرن امروزی برپایه 20 میلیون تومان است اما در ابتدای کار می‌توان با دستگاه ارزان‌تر شروع کرد.» فرشید می‌گوید: «برای راه‌اندازی کارگاهی کوچک کمپرس هوا، برق سه فاز، قالب‌های اتوی مخصوص جوراب، دستگاه تفنگ مخصوص لیبل و چرخ مخصوص دوخت زیگزال یا سردوز نیاز است.» او در خصوص تفاوت دستگاه‌ها می‌گوید که هر چه قابلیت دستگاه بیشتر باشد در استیل بافت و مدل‌های آن تأثیر بیشتر خواهد داشت.

فرشید برای هر 4 الی 5 دستگاه یک کارگر در نظر می‌گیرد و ادامه می‌دهد: «فضای مناسب برای راه‌اندازی یک کارگاه کوچک حداقل 12 متر با نور کافی است.»

او نخ را از جمله مواد اولیه و پایه اصلی این کار عنوان می‌کند و می‌گوید: «هر 8 دوک نخ حدود 112 هزار تومان به فروش می‌رسد که برای حدود 13 جین جوراب کافی است.»

این جوان به طور میانگین برای هر دستگاه در ماه حدود یک الی دو میلیون تومان سود پیش‌بینی می‌کند و معتقد است: «سود حاصل از تولید توسط هر دستگاه به شرایط اقتصادی، نوع دستگاه، طرح و ایده و متغیرهای زیادی بستگی دارد.»

  مشکلات یک حرفه

فرشید معتقد است که هر حرفه‌ای مشکلات خاص خودش را دارد و ادامه می‌دهد: «این شغل نیز همانند سایر شغل‌ها با مشکلات زیادی دست به گریبان است. از خرابی دستگاه، شکستن مداوم سوزن و ضایعات آن گرفته تا نیروی انسانی، تهیه خرج کار، خدمات دوخت پنجه، مسائل دولتی، حقوقی و مالیاتی و خیلی مسائل دیگر از جمله مسائل و مشکلاتی است که در این حرفه وجود دارد.»

او از برخی از مشکلات موجود در این کار می‌گوید و می‌گوید: «یکی از مشکلات مربوط به نخ است. نخ‌های تولید داخل کیفیت متوسطی دارند اما محصولات برخی کشور‌ها مانند هند در عرصه پنبه کیفیتی مطلوب داشته و برای تولید کار بهتر باید از نخ اولیه این کشور‌ها استفاده کرد.»

  خاک جوراب

فرشید توصیه‌اش به جوان‌های علاقه‌مند خوردن خاک بازار جوراب است. او می‌گوید: «بازار مانند دانشگاه است. تا کسی در آن تحصیل نکند و فارغ‌التحصیل نشود امکان موفق شدن آن ضعیف است. بنابراین باید وارد بازار شد و حداقل یک سال در بازار خرید و فروش و خط تولید شاگردی کرد تا شناخت کافی به دست آورد.»

او کسانی را مثال می‌زند که با اقتدار و سرمایه کافی وارد این عرصه شده‌اند، ولی به دلیل نداشتن تجربه شکست خورده‌اند. وی ادامه می‌دهد: “اگر هر جوانی کار را با شاگردی شروع کند، شکست را دور زده است. شاگری کردن در این حرفه یعنی آشنایی با خط تولید، جنس و کیفیت نخ، انواع دستگاه‌های بافت، انواع بافت و قوانین و دستورالعمل‌های ماشین‌های بافت. از این مهمتر بازار را می‌شناسد و با مشتری‌های عمده و خرد آشنا می‌شود. چه بسا می‌تواند با بازار خارجی آشنا شود و به صادرات فکر کند.»

این جوان می‌گوید: «مشتری‌ها همیشه به اجناس ارزان‌تر گرایش دارند، بنابراین برای توسعه کار باید بودجه‌ای را برای بازاریابی در نظر بگیرید و همیشه در فکر ایجاد شرایط ایده آل برای رشد سبک کار، بازار و کانال توزیع تولیدات خود باشید.»

او گام بعدی را قیمت‌گذاری کالا عنوان می‌کند و می‌افزاید: «کالاهای چینی با قیمت و طرح‌های متنوعی در بازار وجود دارد، بنابراین باید قیمت‌گذاری تولیدات شما به گونه‌ای باشد که قابلیت رقابت با این محصولات را داشته باشد.»

فرشید در خاتمه با اشاره به اینکه حاصل خواستن، جدی بودن و تصمیم درست، توانستن است، می‌گوید: «از کم شروع کنید، اما این کار در تولید بالا به صرفه است.

آخرین کلام او نیز این است: در بازار باید صبور بود... 

منبع :http://iran-newspaper.com